Update vanuit Tanzania: Mbwa wa Africa ‘Een komen en gaan’

Iedereen die met dieren werkt weet dat het afscheid nemen van dieren altijd moeilijk is. Soms zit er een heel zonnige kant aan het afscheid nemen en moeten de mensen bij Mbwa wa Africa afscheid nemen van honden die naar hun nieuwe thuis gaan! Sommigen van hen moeten zich zelfs voorbereiden op een lange reis om naar huis te gaan: vrijwilligers die bij Mbwa wa Africa geholpen hebben en dolverliefd geworden zijn op een van de honden besluiten soms om de hond met hen mee terug naar huis te nemen. En zo gebeurt het dat meer dan 10 honden die een zwaar leven op straat hadden, nu in Europa wonen en van het leven genieten!
Maar ook in Tanzania vinden veel honden een fantastisch nieuw thuis, een bijzonder verhaal is wel het verhaal van Kadogo: Jens vond Kadogo eind april aan de kant van de weg. Kadogo liep niet, maar bewoog zich strompelend voort doordat zijn beide achterpoten misvormd zijn. Kadogo had echter een eigenaar, een lokale slager, die Jens vertelde dat Kadogo aangereden was door een auto. Hij zou het fantastisch vinden als Mbwa wa Africa hem kon helpen, maar Jens moest wel beloven dat hij Kadogo weer terug zou brengen. Zo gezegd zo gedaan en Kadogo verhuisde naar de Mbwa wa Africa kennel. Daar wond ze iedereen om haar vingers, euh poot dus. Ze bleek een vrolijke, lieve en aanhankelijke hond te zijn, die ook nog eens behoorlijk snel was! Haar liefde voor mensen was het bewijs dat haar eigenaren goed voor haar zorgden, anders zou ze wel banger van mensen geweest zijn en niet dit super-vriendelijke-energieke hondenwezen! Het bleek dat alle twee haar achterpoten gebroken waren op verscheidene plekken en dat dat niet recht geheeld was. Haar linker achterpoot kon ze niet meer gebruiken en zorgde dat ze haar evenwicht iedere keer verloor. Dus op 5 mei werd haar linker achterpoot geamputeerd en werd ze ook meteen gesteriliseerd. Alhoewel Mbwa wa Africa beloofd had haar terug te brengen, was iedereen zich erg aan Kadogo gaan hechten en vroeg men zich af of het wel goed was om haar terug te brengen naar de plek waar ze zo gewond geraakt was. Alle zorgen verdwenen echter als sneeuw voor de zon toen ze Kadogo terug brachten naar de hoek waar ze haar opgehaald hadden. Zeker 30 mensen kwamen om haar te begroeten (inclusief een welkomstapplaus) en Kadogo kreeg veel aandacht en knuffels. Maar het belangrijkste van alles: Kadogo was overduidelijk blij om weer thuis te zijn op haar hoek bij haar mensen en aan het einde van de dag volgde ze haar eigenaren zonder op of om te kijken naar huis! In een land waar veel honden onnodig lijden door wreedheden van mensen was het voor Mbwa wa Africa zeer hartverwarmend om dit te zien!

Helaas kunnen ze bij Mbwa wa Africa niet alle honden redden, Snoopy en Eddy zijn daar een voorbeeld van. Snoopy werd door Sandra en Jens roerloos langs de weg gevonden, waarschijnlijk aangereden. Alhoewel zijn hart en nieren en longen nog allemaal in orde leken, bleek zijn bekken op meer dan 6 plekken gebroken te zijn. Zijn verwondingen waren gewoon te erg en hij overleed met een volle buik en een warme kruik in zijn kennel bij Mbwa wa Africa. Zijn laatste herinnering van deze wereld was er in ieder geval een waarin hij omringt was door liefde en zonder angst of te veel pijn. Eddy kwam bij Mbwa wa Africa als 3 weken oude pup. Hij had altijd al problemen met zijn maag maar beetje bij beetje leek hij op krachten te komen. Helaas na 6 weken bij Mbwa wa Africa kreeg hij interne bloedingen en kon ook de dierenarts hem niet meer redden. Eddy bleek een infectie te hebben, en zijn kleine lichaam kon het gewoon niet meer aan. In zes weken heeft hij wel met volle teugen genoten van alle aandacht die hij bij Mbwa wa Africa kreeg.

Tja en dan het komen; een neverending story! Er zijn altijd meer honden die een plekje bij Mbwa wa Africa nodig hebben, dan dat er plek is. Dus Jens en Sandra nemen alleen nog de honden op die het anders echt niet zouden redden, zoals de 5 pups die met 7-8 weken door hun moeder verlaten waren en nu hun buikjes vol eten in de kennel bij Mbwa wa Africa (en de boel onveilig maken met hun puppy gedrag!) Zoals Shade en haar dochter Toffee die langs de kant van de weg woonden maar die langzaam maar zeker magerder en magerder werden. Zoals Grimar de kat die open wonden en gescheurde pezen in zijn poot had. En last but not least, Banjo. Banjo die in het begin letterlijk bevroor van angst als hij mensen zag, maar na een week langzaam maar zeker mensen dichterbij liet komen. Je kunt het dier niet de schuld hiervan geven, iemand moet zijn voorpoot afgehakt hebben met een machete en heeft hem zo achtergelaten. Gelukkig is hij nu bij Mbwa wa Africa en zullen ze niet alleen zijn lichamelijke maar ook zijn geestelijke wonden met tijd en liefde helen!